درسته دختر خوبه دلبر باشه

تو خوشگلی از همه کس سرباشه

جلوه تو ذات دختره می دونم

کار خداست مقدّره می دونم

همه می گن دخترا برگ گُلَن

داداش می گه البته یک کم خُلَن

چسب روی دماغ یعنی که زشتن

به فکر خط خطی سرنوشتن

پشت ای رنگ و روغنا دروغه

پشت اینا یه طرح بی فروغه

مردا می گن که خوشگلا نجیبن

راستِشُ بخوای دخترا مثل سیبن

سیب زمین افتاده بو نداره

رهگذر هم پا رو دلش می ذاره

سیبهای روی شاخه چیدن دارن

از دست باغبون خریدن دارن

بهار خانم دل نگرون توام

دلواپس روز خزون توام

حالا که می خوای بری توی خیابون

خودِتُ بگیر چراغ نده تو میدون

وقتی که حوّا پا گذاشت تو عالم

 به دو می خواست بره به سمت آدم

زد تو سرش فرشته گفت:حاج خانم

چه می کنی فردا با حرف مردم

روتُ بگیر با این لِپای داغت

بشین بذار آدم بیاد سراغت

آره مامان اینم حرف کمی نیست

حجب و حیا قصه ی مبهمی نیست

این روسری یعنی که تو نجیبی

شکوفه ی معطر یه سیبی

این روسری پرچم اعتقاده

نباشه گلبرگا اسیر باده

زلفاتو از روسری بیرون نذار

چشمای هیزُ سمت زلفات نیار

مردای خوب پرده دری نمی خوان

عشقای لوس سرسری نمی خوان

باید بدونی زندگی بازی نیست

توهم قرص های اکستازی نیست

اونهایی که پلاس کافی شاپن

احساسات دخترارو می قاپن

اونی که می ره پارتی های شبونه

تو کار و بار انگل دیگرونه

مردای بد توی خیابون ولن

مردای خوب فقط نجابت می خوان

علاف مو فشن که مرد نمی شه

تا لنگ ظهر به رختخواب سیریشه

مردی که قیچی می زنه به ابرو

از اون نگیر سراغ زور بازو

مردی که بند انداخته مرده؟ نه نیست

برا کسی شریک درده؟ نه نیست

جوهر مردی نداره، زغاله

نه مرده و نه زن، تو حس و حاله

برق لب و کرم که اومد تو کار

مردونگی برو خدا نگهدار

ابرو کمون خیابونا شلوغن

پر از فریب حرفهای دروغن

دوسِت دارم ، دیوونه تم، اسیرم

یه روز اگه نبینمت می میرم

یکی دو روز بعد تو همین خیابون

یه لیلی دیگه ست کنار مجنون

برا کسی بمیر که راستی مَرده

جر نزنه ، نپیچه، بر نگرده

بله به کسی بگو که عاشق باشه

تو حرف عاشقونه صادق باشه

یعنی باید شیفته ی روحت باشه

تشنه ی چشمه ی شکوهت باشه

آره گلم، سرت رو درد نیارم

این لوده بازی ها رو دوست ندارم

گیس طلایی به چشماشون زل نزن

با فوکولات به دستاشون پل نزن

همپای دخترای بد راه نرو

با چشم باز مامان توی چاه نرو